มีไซอาห์ (อังกฤษ: Messiah, HWV 56) เป็นผลงานออราทอริโอสำหรับการขับร้องประสานเสียงโดยจอร์จ ฟริดริก แฮนเดิล เป็นหนึ่งในบทร้องประสานเสียงภาษาอังกฤษที่มีได้รับความนิยมที่สุด โดยนำคำร้องมาจากคัมภีร์ไบเบิลฉบับนิกายเชิร์ชออฟอิงแลนด์ 2 ฉบับ ที่ชำระขึ้นในสมัยสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 1 แห่งอังกฤษ (ฉบับ ค.ศ. 1611) และสมัยสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 แห่งอังกฤษ (ฉบับ ค.ศ. 1538)แฮนเดิลแต่งบทประพันธ์นี้ที่ลอนดอนในช่วงฤดูร้อน ค.ศ. 1741[1] และออกแสดงครั้งแรกที่ดับลินเมื่อวันที่ 13 เมษายน ค.ศ. 1742[2] แฮนเดิลได้ปรับปรุงใหม่ และออกแสดงอีกครั้งในปี ค.ศ. 1754 บทประพันธ์นี้ได้รับการเรียบเรียงเป็นฉบับภาษาเยอรมันโดยโมซาร์ทในปี ค.ศ. 1789 โดยเพิ่มเติมส่วนดนตรีเครื่องเป่าลมไม้[3] ส่วนฉบับที่ได้รับฟังกันในปัจจุบัน ได้รับการเรียงเรียงโดยเอเบเนเซอร์ เพราต์ (1835 – 1909) ปัจจุบัน มีไซอาห์ นิยมนับมาขับร้องกันในช่วงเทศกาลคริสต์มาส[4] โดยเฉพาะดนตรีช่วงท้ายของท่อนที่ 2 จากทั้งหมด 3 ท่อน ที่นิยมเรียกกันว่า "ฮาลเลลูยาห์คอรัส" (อังกฤษ: Hallelujah chorus) บทคำร้องในท่อนนี้นำมาจากพระคริสตธรรมคัมภีร์พันธสัญญาใหม่ในการแสดงมีไซอาห์รอบแรกที่ลอนดอนต่อหน้าพระพักตร์ สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 2 แห่งบริเตนใหญ่ เมื่อดนตรีบรรเลงมาถึงท่อนฮาเลลูยาห์คอรัส พระเจ้าจอร์จประทับยืนขึ้น พร้อมกับที่ผู้ชมทั้งหอประชุมพากันลุกขึ้นยืนตาม[5] จึงเป็นธรรมเนียมปฏิบัติมาจนถึงปัจจุบันว่าเมื่อมีการแสดงเพลงนี้ครั้งใด ผู้ชมทั้งหมดจะต้องลุกขึ้นยืน[6]